Σατιρική Επιθεώρηση

Ττόφαλλος ο Κλωναρίτης

Πολλοί έκαναν αντίσταση… Αλλά μέσα από τον μαρτυρικό Λαό ξεχωρίζει κι ένας πανέξυπνος και παμπόνηρος βρακάς που τάλεγε πάντα σταράτα κάνοντας πάντα με χιούμορ τη δική του αντίσταση. Πότε με γέλιο, πότε με πικρό χαμόγελο, πότε με μια γκριμάτσα όλο σημασία κάρφωνε σπαθιά όπου έστρεφε τα γουρλωμένα αιωνίως μάτια του. Είναι ο Ττόφαλλος… Γέννημα και θρέμμα της γελοιογραφικής φαντασίας του Μαυρογένη που… έβγαζε το άχτι του μέσω του Ττοφαλλέους. Ο Ττόφαλλος είναι ένας ήρωας όνομα και πράμα. Τάλεγε μεν σταράτα, αλλά γνώριζε εκ των προτέρων ότι διαβιούσε εν ασφαλεία. Γιατί αν αποφάσιζαν οι παράνομοι να τον ξεπαστρέψουν για την αθυροστομία του, τον Μαυρογένη θάτρωγαν πρώτα! Ο πονηρός Ττόφαλλος δε σκεφτόταν ότι μιας και πάθαινε τίποτε ο Μαυρογένης ο ίδιος θα είχε την ίδια τύχη. Γιατί Ττόφαλλος ίσον τα δάκτυλα του Μαυρογένη. Όπου λοιπόν του κατέβαινε πήγαινε. Σε κρησφύγετα της ΕΟΚΑ Β΄, σε «κατακόμβες», σε στρατόπεδα, στα άδυτα της ΣΙΑ. Θρασύς, τολμηρός αθυρόστομος, καβγατζής.


Πως ξεκίνησε ο Ττόφαλλος
Το πρώτο γράμμα από τον Ττόφαλλον τον Κλωναρίτην δημοσιεύθηκε στη δεύτερη έκδοση της Σατιρικής, ημερομηνίας 29 Αυγούστου 1964. Συντάκτης του γράμματος ο γνωστός Μιχάλης Πιτσιλλίδης, ο οποίος ήδη από την πρώτη έκδοση της Σατιρικής συνεργαζόταν με τη “Στήλη του Πίτς”. Στο δεύτερο τεύχος εμφανίζεται με ακόμα μια στήλη, τον Ττόφαλλον. Ο Ττόφαλλος, με τα ξεχωριστά γράμματά του στην κυπριακή διάλεκτο, έγινε γρήγορα αγαπητός από το κοινό και σιγά-σιγά η μορφή του πήρε σάρκα και οστά. Σε κάποιο στάδιο ο Μιχάλης Πιτσιλλίδης δεν μπορούσε να συνεχίσει και τις δύο στήλες στη Σατιρική, τον «Ττόφαλλον» και τη «Στήλη του ΠΙΤΣ» κι έτσι ο Ττόφαλλος πέρασε στη γελοιογραφική πέννα του Μαυρογένη. Ο ίδιος ο Μαυρογένης δηλαδή έστελνε κάθε Σάββατο ένα γράμμα στον εαυτό του ως Ττόφαλλος.

Γράμμα από το Ττόφαλλο το Κλωναρίτη