Το πρώτο φύλλο της «Σατιρικής Επιθεώρησης» κυκλοφόρησε στις 22 Αυγούστου 1964, δέκα μόλις μέρες μετά τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας και όταν η Τουρκία προέβη στις πρώτες κινήσεις για εισβολή στην Κύπρο. Η Κύπρος με επικεφαλή τον πρόεδρο Μακάριο, είχε προσφύγει από τα τέλη του 1963 στον ΟΗΕ, ο οποίος, στις αρχές του 1964, αποφάσισε την αποστολή ειρηνευτικής δύναμης στην Κύπρο. Προς τον ΟΗΕ έστρεψε η Κύπρος την προσοχή της για να διασφαλίσει την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα. Αυτή την πορεία προσπάθησαν να ματαιώσουν οι ηγέτιδες τότε δυνάμεις του δυτικού κόσμου, ΗΠΑ και Βρετανία. Έτσι το πρωτοσέλιδο σκίτσο του Μαυρογένη, παρουσίαζε τον Οδυσσέα της Κύπρου δεμένο στο κατάρτι του κυπριακού καραβιού, που κατευθύνονταν προς την Ιθάκη-ΟΗΕ, αποφεύγοντας τις Σειρήνες.
Στο τέλος του 1966 άρχισαν να διαφαίνονται τα πρώτα σημάδια της επερχόμενης δικτατορίας στην Ελλάδα. Την περίοδο που ακολούθησε μέχρι την εκδήλωση του χουντοφασιστικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου, η Σατιρική δημοσίευσε πολλές γελοιογραφίες και κείμενα που προειδοποιούσαν για τον επερχόμενο κίνδυνο και εξέφραζε την έντονη αγανάκτηση του κάθε δημοκρατικού πολίτη. Η Σατιρική ουδέποτε συμβιβάστηκε με τη Χούντα, τα δε σκίτσα της χρησιμοποιήθηκαν από τις αντιχουντικές οργανώσεις στον αγώνα τους εναντίων των «ηλίθιων» συνταγματαρχών, που καταδυνάστευσαν την Ελλάδα για επτά και πλέον χρόνια.
Στις 22 Ιουλίου 1967 η Σατιρική ανέστειλε την έκδοση της ενώ ο Μαυρογένης προσλήφθηκε ως μόνιμος γελοιογράφος στην εφημερίδα Χαραυγή. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνοκυπριακού τύπου, που γελοιογράφος προσλαμβανόταν ως μόνιμο προσωπικό εφημερίδας. Εργάστηκε σε αυτή τη θέση μέχρι το τέλος του 1970.
Ύστερα από ολιγόχρονη διακοπή, η Σατιρική επανεκδίδεται μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα και την τραγωδία της Κύπρου. Η εκτύπωση της βελτιώνεται σημαντικά λόγω της εξέλιξης των τεχνικών μέσων. Η εφημερίδα Σατιρική ανέστειλε και πάλι την έκδοση της για δεκαοκτώ περίπου μήνες για να ξαναεμφανισθεί με τη μορφή περιοδικού στις 22 Ιουνίου 1985. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες επανεμφανιζόταν η Σατιρική περιγράφονται με γλαφυρότητα στη γελοιογραφία. Την επόμενη χρονιά πραγματοποιήθηκαν βουλευτικές εκλογές, στις οποίες ο Μαυρογένης διεκδίκησε έδρα στη Βουλή. Μέσα στον κυκεώνα του εκρηκτικού εσωτερικού μετώπου, ο Μαυρογένης καλεί τον ήρωα Ττόφαλλο να προβάλει το σύνθημα της εκλογικής ενότητας. Σε μια εκδήλωση αυτοσαρκασμού, ο Ττόφαλος τον προειδοποιεί πως αν δεχθεί καμιά αδέσποτη σφαίρα, εκείνος που θα πληρώσει τη ζημιά είναι ο ίδιος ο Μαυρογένης. Και η πρόβλεψη αυτή δε διαψεύστηκε η ζωή της Σατιρικής με τη μορφή περιοδικού δεν κράτησε πολύ, παρά τις επαναστατικές καινοτομίες, με σημαντικότερη την καθιέρωση της ιστορίας κόμικς «Το Στρουμφονήσι», που ήταν μια προσαρμογή στη γνωστή σειρά κινουμένων σχεδίων. Το Δεκέμβρη του 1985, η «Σατιρική Επιθεώρηση» έκλεισε οριστικά.
Η φιγούρα του Ττόφαλλου εκπροσωπούσε την κοινή γνώμη, τον λαό, τον ίδιο τον γελοιογράφο, αποτελώντας σύμβολο εποχής.
Η αξία των γελοιογραφιών του Μαυρογένη έγκειται σε μεγάλο βαθμό στη διαχρονικότητα τους.
Από πολύ νωρίς, ο Μαυρογένης καθιέρωσε ειδική στήλη στην οποία σχολίαζε τους ποδοσφαιρικούς αγώνες της εβδομάδας.
© 2009-2022 Σχεδιασμός & Ανάπτυξη: Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Οι γελοιογραφίες και τα κείμενα της ιστοσελίδας πάρθηκαν από το λεύκωμα του Γεώργιου Μαυρογένη "Μαυρογένης", 2000 Κύπρος